ITF-D Open Taekwon-Do Championships 1-April 2023 Monheim Am Rein

Zaterdagochtend 1-april.  Zo rond een uurtje of 06.00 gaat op veel adresjes een wekker af. Het is D-Day !! 

Het ITF-D Taekwon-Do Open Championships in Duitsland, Monheim staat op de agenda.

We zijn met een mooie groep van 12 deelnemers, 4 coaches, 1 scheidsrechter en 9 Chon-Ji- Hooligans. Helaas begint de dag met een ziekmelding van één van onze grote kansmakers, Daan van de Mortel. Balen!! Na een rondje Milheeze, Bakel, Deurne zijn we compleet en rijden we in colonne richting Monheim Am Rein, waar we om 08.30 volgens planning aankomen.

We verzamelen in de hal, van een wat lijkt vooroorlogse loods. Een betonnen kubus onder de graffiti en bij binnenkomst bleek de buitenkant uitstekend bij het interieur te passen.

Het toernooi zou om 9.30 aanvangen maar om 9.15 stond er nog 100 meter kandidaten, die gemeten en gewogen moesten worden. Owkayjjj….. Dit was duidelijk het punt waarop de organisatie het station vette stresssss passeerde.

Wij bleven gelukkig allemaal Rustaagh

Na het meten en wegen, waarbij iedereen ruim binnen de marges viel, kon iedereen de broodtommels openrukken en konden die puberlijven volgeduwd worden met brood, marsen, blikjes Red-Bull en weet ik wat allemaal meer. Een roedel wolven was er niets bij.

Koffie voor de coaches en opstellen om bijna een uur later te starten met het toernooi. Vanaf dit moment werd het gaspedaal serieus ingetrapt en vlogen de poules op volgorde van de planning in een razend tempo over de jurytafels en matten. Voor de middag was de achterstand al gereduceerd tot minder dan 25 minuten en rond 14.00 liepen we zelfs ruim voor op schema. Voor onze coaches en leden betekende dit opletten en ruim op tijd bij je veld klaarstaan. Het harde trainen heeft zijn vruchten afgeworpen want elk lid van Taekwon-Do Academy Chon-Ji wist het tot een podiumplaats te brengen. Geen gekregen plaatsen vanwege weinig deelnemers maar stuk voor stuk zwaar bevochten medailles en bekers. Het “continuous” (doorgaan) systeem was met name voor onze lagere banders +12Jr. even wennen. Ook onze hogere banders, die in sommige poules wedstrijden van 3 minuten of 2×2 minuten moesten knokken, moesten hier echt even inkomen. In de juniorenklasse had het weinig meer met semi-contact te maken en was het voor onze jongens en meiden knokken voor wat ze waard zijn. Winnen is dan niet altijd het belangrijkste. Jezelf 110% geven en het je tegenstander zo moeilijk mogelijk maken des te meer. Als je nooit op de mat of in een ring gestaan hebt zul je het niet begrijpen. Alles wordt stil om je heen, er staat iemand voor je die je zo vol-gas zal aanvliegen en die minuut duurt zoveel langer dan 60 seconden als je moet vechten om te blijven staan. Als trainers zijn wij super trots op hoe jullie het gedaan hebben. Stuk voor stuk. Wat hebben we veel geleerd!! Die ervaring pakt niemand jullie meer af en zit in je rugzak richting het volgende toernooi. (O.N.W.V. Elburg).

Bij het podium waren onze leerlingen en coaches vaste gast.

Geen wedstrijd zonder scheidsrechters en laten wij nou net zo’n topper in blauw pak meegebracht hebben. Bij Taekwon-Do Academy Chon-Ji investeren wij in het opleiden van scheidsrechters en bieden wij leden die een scheidsrechter diploma willen halen, deze cursus kosteloos aan. Boosabum Anita zal binnenkort haar opleiding “Scheidsrechter B” starten, waarna zij op de mat als Center referee mag optreden. Een verantwoordelijke en dynamische functie op een wedstrijddag.

Op de terugweg hebben we de navigatie verkeerd afgesteld en stonden we onverwachts bij een restaurant met gouden bogen op de parkeerplaats 😉 We hebben de tijd tijdens het eten nuttig besteed, om naast het bouwen van een muur hamburgerdoosjes, de route opnieuw uit te zetten 😉

Om 20.00 was iedereen thuis en hebben we er een lange dag met veel mooie nieuwe ervaringen op zitten. Het was super gezellig met elkaar en diverse andere Nederlandse Taekwon-Do scholen. Het was anders dan anders en goed dat we dit toernooi met een groepje ondertussen ervaren wedstrijdgangers hebben bezocht. Het mag duidelijk zijn, dat de lat bij de organisatie van Nederlandse toernooien hoog ligt.

Tot de volgende keer? We’ll see….

.